รัสเซีย : Russia information, Travel and Vacation Guide brought to you by tiewrussia.com

แผนผังการสืบเชื้อสายของพระราชินีนาถ วิคตอเรียแห่งอังกฤษ

ประวัติของโรคเฮโมฟีเลียที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับราชสำนักรัสเซีย
โรคเฮโมฟีเลียที่เกิดขึ้นกับองค์รัชทายาทรัสเซีย จัดว่าสืบกันทางพันธุกรรมและเป็นโรคที่เรียกกันว่า เป็นโรคผู้ดี หรือโรคเจ้านาย (the Royal discase) เพราะตามธรรมดาแล้วคนสามัญ ไม่ค่อยเป็นโรคนี้ ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์กล่าวว่า โรคนี้รู้จักันมาตั้งแต่ในพงศาวดาร ในสมันอียิปต์โบราณ เนื่องจากเป็นพระราชประเพณีที่พระราชวงศ์จะต้องอภิเษกกันเอง แต่ในระหว่าง ครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา เป็นที่ทราบกันว่าโรคเฮโมฟิเลียได้ปรากฏในบรรดาสมาชิกพระราชวงศ์ของอังกฤษ รัสเซีย สเปน

ดูแผนผังการสืบเชื้อสายของพระราชินีนาถ วิคตอเรียแห่งอังกฤษ เมื่อดูแล้วจะพบว่า พระมหากษัตริย์พระองค์นี้นี่เอง ที่ทรงเป็นผู้นำโรค เฮโมฟิเลียสืบสายโลหิตให้แก่พระเจ้าลูกยาเธอพระเจ้าหลานเธอของพระนางเอง พระราชโอรสองค์เล็ก คือ เจ้าฟ้าชายเลโอโปลด์ ดยุคแห่งอัลบานี ประชวรด้วยโรคเฮโมฟิเลีย พระราชธิดา 3 พระองค์ คือ เจ้าฟ้าหญิงวิคตอเรีย (ราชธิดาองค์โต) เจ้าฟ้าหญิงอลิช (พระราชธิดาองค์ที่ 2 แต่เป็นองค์ที่ 3 ของพระราชนีนาถวิคตดเรีย) และพระราชธิดาองค์สุดท้อง คือ เจ้าฟ้าหญิงเบียทริส ทั้ง 3 พระองค์ต่างก็ทรงเป็นผู้นำโรคเฮโมฟิเลียให้แก่พระเจ้าลูกที่เป็นชาย ส่วนพระธิดาบางพระองค์ก็ทรงรับโรคนี้เพื่อทรงถ่ายทอดให้แก่พระทายาทต่อไป แต่บางพระองค์ก็ทรงไม่ได้รับพระโรคนี้ ดังสายของเจ้าฟ้าชายแห่งเวลส์ ซึ่งต่อมาทรงเป็น พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 ของอังกฤษ ทุกวันนี้พระราชวงศ์ของอังกฤษทรงปลอดภัยจากโลกเฮโมฟิเลีย เพราะสายที่รับรัชทายาทโดยตรงไม่ได้อภิเษกกันในหมู่เครือญาติที่ใกล้ชิด เช่น เจ้าฟ้าแห่งเวลส์ในปัจจุบัน (ค.ศ. 1993) อภิเษกกับกุลสตรีชาวอังกฤษที่มีเชื้อสายห่างจากราชวงศ์วินเซอร์มาก

ด้านการแพทย์
ได้ให้คำอธิบายเกี่ยวกับโรคเฮโมฟิเลียไว้ว่า เฮโมฟิเลีย คือ สภาวะที่กลไกการห้ามเลือดไม่ทำหน้าที่ตามปกติ หรือขาดสมรรถภาพ และถึงแม้ว่าผู้หญิงจะเป็นเพศที่นำโรคนี้สืบต่อกันลงไปถึงบูตร แต่ผู้หญิงก็เกือบจะไม่ปรากฏว่าเป็นผู้ป่วยด้วยโรคร้ายนี้เอง โดยปกติแล้วผู้ป่วยโรคเฮโมฟิเลียจะเป็นเพศชาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า สมาชิกเพศชายในครอบครัวจะต้องป่วยเป็นโรคนี้ทุกคน และแม้ว่าทารกที่เกิดใหม่เป็นเพศหญิง ก็ไม่มีใครทราบอีกว่า เธอจะเป็นผู้นำโรคสืบต่อไปอีกหรือไม่ จนกว่าทารกผู้นั้นจะเจริญวัยขึ้น และได้แต่งงานจนมีบุตรของเธอเอง ส่วนผู้ที่เป็นโรคนี้ ถ้าปรากฏว่าถูกอะไรขีดข่วนหรือมีแผลตามร่างกายโลหิตผู้นั้นจะไม่แข็งตัว จะไหลออกไปเรื่อยๆ ต้องมีการเยี่ยวยากันเป็นพิเศษ แต่การที่มีโลหิตออกโดยบาดแผลภายนอกนั้น สามารถแก้ไขได้ แต่ที่นับว่าร้ายแรงมากก็ คือ โลหิตออกภายในร่างกาย เช่น เมื่อเวลาล้ม จะมีอาการพกซ้ำ โลหิตจะออกในร่างกายไม่หยุด ดังที่ รัชทายาทซาเรวิชอเล็กซิส ทรงพระประชวรด้วยพระโรคนี้